Het is weer begonnen!

Zaterdag 1 september ben ik weer begonnen aan een avontuur in Afrika. Dit keer is het Uganda geworden. De meesten van jullie hebben dit mee gekregen maar misschien niet iedereen. Ik ga hier werken in een CRO, een dagopvangcentrum voor straatkinderen hier in Jinja. Mijn taak zal dit keer niet uit lesgeven bestaan maar uit alle andere taken die bij het organiseren van onderwijs komen kijken en het ontwikkelen van educatieve programma’s voor kinderen die op straat leven. De kinderen komen op vrijwillige basis. Ze krijgen les, lunch en ’s middags worden ze betrokken bij sportprogramma’s of programma’s ter bevordering van de sociaal-emotionele ontwikkeling.

De week voor vertrek hebben we onverwacht afscheid moeten nemen van mijn oma Rijkhoek. Ze was oud en het is goed zo. Dit gaf een andere draai aan mijn reis. Redelijk onvoorbereid ben ik het vliegtuig in gestapt met de instelling ‘Ik zie wel wat er komt’

Om 03.00 uur zette ik voet aan Ugandeese bodem. Zonder geld maar met een visum zette ik koers naar de eerste de beste bank waar een beste dienstklopper het al snel op mij voorzien had als ‘afzetslachtoffer’. Na het opnemen van mijn geld vroeg hij bewakingstoeslag omdat hij trouw achter mijn hokje had gestaan om mij te beschermen tegen rovers en bandieten. Bij het antwoord dat hij dat niet zou krijgen, stelde hij voor om dan maar een biertje te gaan drinken. Kundig heb ik zijn pogingen om mij geld afhandig te maken omzeild en uiteindelijk koers gezet naar mijn guesthouse waar ik vanmorgen om 7 uur weer gewekt werd door een koe onder mijn raam die nodig gemolken moest worden. Dit alles deert mij niet. IK BEN WEER IN AFRIKAAA!!!!