Weken zoals die alleen in Afrika kunnen verlopen…
Blijf op de hoogte en volg Renée
01 Februari 2015 | Ethiopië, Ārba Minch’
…en die komen altijd goed. Aan het begin van de week kreeg ik te horen dat ik niet de eerste maand in Addis zou blijven maar gelijk de volgende dag naar Jimma mocht vertrekken. Daar was ik niet rauwig om. Behalve dan dat ik een kamer al geregeld had...
Dinsdagnacht stond in met al mijn apparatuur op straat in een pik donker Addis. Het gebouw van de Afrikaanse Unie was rijkelijk verlicht dus dat betekende dat de rest van de stad zonder stroom zat. Natuurlijk kwam de taxi niet opdagen die ik besteld had dus voelde ik mij lichtelijk ongemakkelijk als ‘glow in the dark’ Nederlander. Uiteindelijk heb ik een illegale taxi weten te regelen die van ijzerdraad aan elkaar hing. De koplampen deden het niet en ik vroeg mij echt af of de chauffeur wel eens eerder een auto bestuurd had. Gelukkig bereikten we zonder ongelukken het busstation en ging mijn hart weer open toen ik die typisch Afrikaanse couches zag staan. Eerlijk is eerlijk, we kunnen alles zeggen over Afrika maar het openbaar vervoer is perfect geregeld. Tussen de kippen en de baby’s nestelde ik mij in mijn stoel. Fantastisch! Na 7 uur met 80 km/u door de haarspeldbochten van the Great Rift Valley bereikte ik Jimma.
Jimma is een stadje waar je eigenlijk niet voor je lol komt. De weinige westerlingen die er zitten, zitten hier voor de VN, Artsen zonder Grenzen en SOS Kinderdorpen. Machtig interessant om al die verhalen te horen. Het gevolg is wel dat als je over straat loopt eigenlijk alleen maar ‘you’ en ‘money’ hoort. Ook de mannen op straat zitten graag aan mij dus mijn ogen scannen continu 360 graden en kijken graag 50 meter vooruit wie er aan komt en of deze een potentiële ‘aanraker’ is. Toch mag het de pret niet drukken. Ik geniet enorm van de interviews die ik afneem en de gesprekken met mijn begeleider N. die mij alles vertelt over Ethiopië. Daar hebben we tijd genoeg voor gezien de gemiddelde participant 1,5 uur te laat komt op onze afspraak. Onder de mangoboom is het prima te doen en het zijn hier in Ethiopië bezorgt mij zoveel plezier dat ik dat echt niet erg vind.
Dinsdagnacht stond in met al mijn apparatuur op straat in een pik donker Addis. Het gebouw van de Afrikaanse Unie was rijkelijk verlicht dus dat betekende dat de rest van de stad zonder stroom zat. Natuurlijk kwam de taxi niet opdagen die ik besteld had dus voelde ik mij lichtelijk ongemakkelijk als ‘glow in the dark’ Nederlander. Uiteindelijk heb ik een illegale taxi weten te regelen die van ijzerdraad aan elkaar hing. De koplampen deden het niet en ik vroeg mij echt af of de chauffeur wel eens eerder een auto bestuurd had. Gelukkig bereikten we zonder ongelukken het busstation en ging mijn hart weer open toen ik die typisch Afrikaanse couches zag staan. Eerlijk is eerlijk, we kunnen alles zeggen over Afrika maar het openbaar vervoer is perfect geregeld. Tussen de kippen en de baby’s nestelde ik mij in mijn stoel. Fantastisch! Na 7 uur met 80 km/u door de haarspeldbochten van the Great Rift Valley bereikte ik Jimma.
Jimma is een stadje waar je eigenlijk niet voor je lol komt. De weinige westerlingen die er zitten, zitten hier voor de VN, Artsen zonder Grenzen en SOS Kinderdorpen. Machtig interessant om al die verhalen te horen. Het gevolg is wel dat als je over straat loopt eigenlijk alleen maar ‘you’ en ‘money’ hoort. Ook de mannen op straat zitten graag aan mij dus mijn ogen scannen continu 360 graden en kijken graag 50 meter vooruit wie er aan komt en of deze een potentiële ‘aanraker’ is. Toch mag het de pret niet drukken. Ik geniet enorm van de interviews die ik afneem en de gesprekken met mijn begeleider N. die mij alles vertelt over Ethiopië. Daar hebben we tijd genoeg voor gezien de gemiddelde participant 1,5 uur te laat komt op onze afspraak. Onder de mangoboom is het prima te doen en het zijn hier in Ethiopië bezorgt mij zoveel plezier dat ik dat echt niet erg vind.
-
01 Februari 2015 - 15:34
Lineke :
renee wat heerlijk om te lezen dat jij zo goed je weg weet te vinden! Initiatief niet te kort! Zet m op lieverd! Xx -
01 Februari 2015 - 15:44
Paul En Marjanne:
Hoi Renee,
Zoals vanouds beleef je weer veel, het is erg leuk om je verslag weer te lezen.
We volgen je avonturen op de voet.
succes, veel plezier en tot de volgende keer.
groetjes uit Dalem.
Paul en Marjanne -
01 Februari 2015 - 17:50
Margriet:
Wat een stoer verhaal Zou mijn broertje hier ook vrolijk van worden.
-
01 Februari 2015 - 19:08
Ilja:
Lieve Rijkhoek,
Heerlijk weer om al je verhalen te lezen.
Heel veel succes én geniet lieverd.
Maar dat doe je al volop.
Veel liefs -
01 Februari 2015 - 22:08
Mama:
He kind! Nooit een probleem en altijd een uitdaging. Vandaag 20 jaar na evacuatie. Renée ruilde zonder met haar ogen te knipperen Dalem voor Sprundel en de Floris voor de mariaschool. Vond communie geweldig en knuffelde meneer pastoor. Flexibel vanaf dag 1!!! Ons kind! Haha -
03 Februari 2015 - 20:13
Maaike:
Hee Renée,
Wat heerlijk om je verhalen te lezen! Ik wil ook terug.. ;)
Geniet ervan, maar dat komt ongetwijfeld goed!
Liefs Maaike
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
